محمد صدری، ایران هسته ای- با نزدیک شدن به تاریخ 27 آبان، یکی از مهم ترین سوالات پیش روی جامعه تحلیلی کشور این است که مشخصات یک توافق خوب چیست؟
تیم های مذاکره کننده ایران و 1+5 روز 27 آبان (18 نوامبر) آخرین دور از مذاکرات خود را پیش از فرارسیدن ضرب الاجل 3 آذر انجام خواهند داد.
در حالی که هنوز روشن نیست که سرنوشت این مذاکرات چه خواهد بود، تلاش هایی در این زمینه آغاز شده است که توافقی که ایران بتواند آن را بپذیرد، چه ویژگی های حداقلی دارد.
«ایران هسته ای» پس از مشورت با جمعی از کارشناسان شاخص های زیر را در این زمینه استخراج کرده است:
- توافق خوب توافقی است که در یک بازه زمانی معقول برنامه غنی سازی صنعتی را برای ایران تضمین کند.
- توافق خوب توافقی است که در مدت زمان توافق، زیرساخت هسته ای ایران را حفظ کند.
- توافق خوب توافقی است که زیرساخت تحریم ها را عملا و نه فقط روی کاغذ برچیند.
- توافق خوب توافقی است که غرب را تشویق به سرایت دادن فشارها به سایر حوزه نکند.
- توافق خوب توافقی است که فردو را به عنوان یک تاسیسات غنی سازی حفظ کند.
- توافق خوب توافقی است که هیچ معاهده ای را جانشین ان پی تی نکند.
- توافق خوب توافقی است که به اندازه کافی شفاف بوده و تضمین های معتبری در زمینه عمل طرف مقابل به تعهداتش در آن وجود داشته باشد.
- توافق خوب توافقی است که در زمان کوتاه بازگشت پذیر باشد.
- توافق خوب توافقی است که مطلقا تحقیق و توسعه را محدود نکند.
- توافق خوب توافقی است که هیچ تاسیسات هسته ای در آن تعطیل نشود.
- توافق خوب توافقی است که فقط هسته ای باشد و به بهانه موضوع هسته ای به حوزه های دیگری مانند برنامه های موشکی و نظامی ورود نکند.
- توافق خوب توافقی است که به سیاست داخلی در ایران گره زده نشود.
- توافق خوب توافقی است که همانطور که نگرانی های فوری 1+5 را رفع می کند نگرانی های فوری ایران را هم رفع کند.
- توافق خوب توافقی است که ایران را به مثابه یک استثنا در نظر نگیرد
- توافق خوب توافقی است که توافقی است که به صورت صریح از موضوع رابطه ایران و امریکا تفکیک شود.